Een weekend weg op z’n Surinaams

Afgelopen weekend ben ik mee geweest met Michelle en een deel van haar ‘familie’ (eigenlijk is iedereen familie hier) een weekend weg geweest van vrijdag tot zondag naar de Republiek (plaats in het binnenland). Daar hadden ze voor het weekend een blokhutje aan de kreek (klein stromend riviertje) om heerlijk te gaan relaxen. En wie waren er dan eigenlijk allemaal mee:
- Michelle en Ik
- De neef van de vader van Michelle met zijn vrouw
- Hun twee kinderen (16 en 18 jaar)
- De vriend van het achternichtje van Michelle
- En het nichtje van de vrouw van de neef van Michelle d’r vader (duidelijk toch)
We waren dus met z’n achten ernaartoe gegaan en zoals ik zeker niet had verwacht, sliepen we met z’n alle in één kamer van 6 bij 3 meter. Ja, ik vroeg mij echt af HOE gaan we dit doen??? Nou dat gaat zo. Er zijn 5 luchtbedden, 4 eenpersoons en 1 tweepersoons luchtbed. Uhu, daar kunnen maar 6 mensen slapen en het paste precies tussen de twee muren. Dus dan hangen we er nog gewoon twee hangmatten boven waar ook nog mensen kunnen slapen. Dus waarom een heel groot huis als je ook met z’n alle in een klein kamertje kan slapen. Maar tot mijn geluk was er wel een airco, dus ik heb het twee nachten koud gehad op mijn luchtbedje, dus een absolute beleving op zich.

Naast dit was het een geweldige plek omgeven door een prachtige natuur in het binnenland van Suriname. Het viel mee dat het de heenweg ongeveer 1,5 uur rijden was buiten alle verschillende stops om. Bij aankomst werd er gelijk van alles aan eten op tafel gezet en werd mij de volgende quote uitgelegd. Nederlanders eten om te leven, maar hier in Suriname leven we om te eten. Een weekend weg bevat de volgende onderdelen eten, drinken, zwemmen en slapen, kortom heerlijk relaxt, maar misschien niet helemaal wat voor mij. Dus ik ben samen met Michelle heerlijk een stukje gaan kanoën op de kreek en wat geeft dat een uitzicht, mooie vlinders verschillende vogels en het geluid van ontzettend veel krekels. Na veel zwemmen heerlijk eten en verschillende kaartspelletjes, hebben we ook nog een korte late avondwandeling gemaakt. Daarbij werd verteld dat er in dit deel van Suriname toch ook wel Surinaamse tijgers te vinden zijn, ook wel een Jaguar. Helaas hebben we deze niet kunnen spotten.

De zaterdag stond in het teken van verschillende ‘familieleden’ die op bezoek kwamen. Hieronder wordt dan verstaan de broer en zus van de moeder van de vrouw van de neef van de vader van Michelle (nog te begrijpen). Van de Zus was dan ook nog haar partner, dochter en kleinzoon mee. Daarnaast waren er ook nog de moeder en broertje van het nichtje, die even op bezoek kwamen. Al met al een zeer gezellige boel bij de kreek. Ik ben dit keer bij daglicht een wandeling gaan maken langs de zandweg waar het huisje aan lag. Om daarna toch maar weer snel het frisse water van de kreek in te duiken, dit water was overigens wel helemaal bruin. Je kent het wel, van die vissen die je aan je voeten laat knabbelen zodat je voeten zacht worden. Hier hadden we vissen die gewoon even op je rug zogen, een heel bijzondere ervaring. En weer te genieten van het heerlijke Surinaamse eten. Wat ik hierin wel bijzonder vond, was dat het hier dus helemaal niet gebruikelijk is om met z’n alle tegelijk aan tafel te gaan om te eten. Je eet hier gewoon wanneer je trek hebt en kunt gewoon alles pakken wat er staat.

Op de zondag ochtend ben ik lekker vroeg uit bed gegaan, om eens te genieten van de mooie opkomende zon en het gefluit van de verschillende vogels en specht die zijn boom aan het uithollen was om een nestje te maken. We zijn nu nog wat dieper het bos in gegaan, tot er een tropische regenbui aankwam het niet echt meer ophield met regenen. Toen kwam het geniale idee om lekker tijdens een tropische regenbui te gaan zwemmen in de kreek. Het is best een mooi gezicht om tijdens een flinke regenbui vlak boven het water te zitten om zo alle druppels op het water te zien spatten. Na deze heerlijke regenbui, het maken van Bara’s en het vasthouden van een groeneboomboa (zoals mij is verteld) was het toch tijd om terug te gaan rijden richting de stad. Maar helaas zoals we er de heenweg 1,5 uur over gedaan hadden, stonden we nu behoorlijk in de file en heeft het toch in ieder geval ruim 2,5 uur over gedaan.

Het mooie was dat bij thuiskomst, mijn huisgenoten op het punt stonden om naar de bioscoop te gaan naar de film Red Sparrow. Dus vooruit, mijn tas neergezet en maar gezellig meegegaan naar de bios.

Maar dan wordt je wakker op de maandag ochtend en is het me een partij aan het regen, je wordt er bijna eng van. Zoveel regen valt er gelukkig niet vaak in Suriname, deze keer was het toch raak. En het heeft bijna de hele maandag geduurd, ’s middags was het even droog, maar op straat stond je tot halverwege je onderbenen wel in het water. Gelukkig ligt de straat wel iets lager dan het huis, dus in huis was alles nog wel droog. Maar vervolgens gaat het de gehele avond weer door met regenen. Ik ben benieuwd. Volgens mij kunnen we morgen met de kano naar het ziekenhuis toe.