Alweer ruim een week in de koude kikkerlandje

De laatste twee weken in Suriname zijn echt heel snel voorbij gegaan. Na een heerlijke week met allemaal verschillende trips had ik nog een week om te genieten met Patrick, maar daarnaast was het ook de bedoeling om het gehele research report in zoverre af te maken dat het in het ziekenhuis ingeleverd kon worden. Daar hadden we namelijk op de donderdag (31mei) de afsluitende evaluatie. Maar laat nou eens niks op rolletjes lopen en Lisa (mijn studiegenoot) zich laten bijten door onze O, zo lieve Huiskat. En flink bijten ook tot bloedens toe in haar arm. Tjsa en wat doen je dan, toch enigszins de angst voor Rabiës. Je weet het namelijk nooit bij dieren in het buitenland, dan mag het nog wel een huiskat zijn die vangen ook allerlei verschillend ongedierte. Zo kwam er dan opeens een abrupt einde aan een geweldige 3 maanden voor Lisa, eerst langs verschillende gezondheidspraktijken en langs het academisch ziekenhuis. Maar ze beweren in Suriname dat er daar geen Rabiës is. En dan krijg je opeens het bericht de volgende ochtend dat de zorgverzekering en GGD in Nederland het toch adviseren dat Lisa terug ging naar Nederland om toch de vaccinaties tegen Rabiës te halen, de kans is klein maar wel aanwezig dat je door de kattenbeet besmet raakt. Dus helaas een week eerder dan gepland is Lisa naar Nederland gevlogen.

Maar naast al dit gedoe, zijn Michelle en ik wel gewoon naar het ziekenhuis geweest voor de afsluitende evaluatie. En wat denk je dan, de adjunct directrice waar we onder andere de afspraak mee hadden die had verlof opgenomen en was dus niet aanwezig. Naja dan de evaluatie maar met alleen de werkbegeleider vanuit het ziekenhuis, zij was het namelijk wel met ons eens dat we niet nog eens terug hoefde te komen hiervoor. En dan toch ook leuk om een dag later een mail te krijgen van onze begeleider dat ze ons werk heeft gelezen en onze adviezen ook mee zal nemen om aan te werken binnen het ziekenhuis!

En dan breekt echt de aller laatste week in Suriname aan, op zaterdag (2juni) het hele span wat hier op vakantie was weer terug moeten brengen naar het vliegveld. Toch wel heel jammer om ze weg te brengen, maar tegelijk nog maar 5 dagen voor ik er weer zou staan om zelf naar huis te vliegen. Het werd tijd om eens te gaan verzinnen welke dingen ik nog eens wilde doen in Suriname om het goed af te kunnen sluiten. En daar hoort natuurlijk bij het uit eten gaan bij de verschillende heerlijke restaurants. Zoals ik 3 maanden geleden was begonnen met het eerste restaurant Zus en Zo en het eten van een Haas Chimchuri, zo heb ik het ook kunnen afsluiten met mijn huisgenoten op de aller laatste avond.

En dan is het opeens tijd om donderdag ochtend de koffer weer in te pakken met daarbij alle gekochte souvenirs (Surinaamse monopoly en Mens-erger-je-niet), gelukkig was er al een deel van mijn spullen mee naar Nederland en heb ik een stapel aan kleding afgestaan aan het kindertehuis en was er dus voldoende ruimte over. Zelfs een tas handbagage minder. En dan gaat alles opeens heel snel en stonden we na een heerlijke rustige nachtvlucht zonder slapen weer op de Nederlandse bodem.

En nu een week later, blijft dat Nederlandse weer toch wel wennen. Het is zeker mooi weer maar die temperatuur hier is nog wel even wennen. Daarnaast breekt een jetlag ook wel een klein beetje op, ik had verwacht dat dat wel mee zou vallen maar ik zou de hele dag wel kunnen slapen. Ik moet zeggen het is echt een GEWELDIGE tijd geweest in Suriname, met hele gezellige huisgenoten en heel veel gezien van een prachtig mooi land en hun bijzonder cultuur, wat ik zeker niet had willen missen. Maar toch is het wel weer fijn om weer lekker thuis te zijn.