Week 4 - Reisverslag uit Nkoranza, Ghana van Susanne Kwakernaak - WaarBenJij.nu Week 4 - Reisverslag uit Nkoranza, Ghana van Susanne Kwakernaak - WaarBenJij.nu

Week 4

Blijf op de hoogte en volg Susanne

02 Mei 2015 | Ghana, Nkoranza

Zondag begon met mijn eerste echt Ghanese kerkdienst! Wat was dat een ervaring zeg. We gingen met een groep vanuit PCC want tijdens deze dienst. Deze dienst was niet in Nkoranza zelf maar een aantal dorpen verderop. Er was dus geld bij iedereen verzameld om een busje te huren. En WAUW wat was dat een busje, ik had het gevoel dat hij zo ongeveer uit elkaar zou vallen. Totaal 18 mensen in het busje maar vraag me niet hoe, was allemaal vrij krap. Duurde ook nog even voor we weg konden want de schuifdeur wilde niet echt dicht blijven zitten. Opzich het eerste deel van de rit ging goed gewoon op een asfalt weg was geen probleem. Daarna om bij het dorp te komen moesten we over een land weggetje. Dat was nou echt een weg die ik had verwacht bij Ghana. Aan alle kanten hobbels en gaten, waar voor mijn gevoel eigenlijk niet fatsoenlijk overheen te rijden was. Maar de chauffeur was het blijkbaar gewent want hij reed er nog met een behoorlijke snelheid overheen. Eenmaal daar aangekomen was het heel bijzonder. De kerkdienst was namelijk voor mijn gevoel ergens in de middle of nowhere. Er stond een hutje en iets wat op een school leek. Verder stonden er 4 grote soort van partytenten, 3 waar mensen onder zaten en 1 waar de voorganger en nog wat andere mensen stonden. Voor mij leek het op een katholieke dienst, waarin veel werd gezongen en gedanst. Na veel dansen, een bijbel lezing en de preek, werden er bij verschillende mensen het huwelijk opnieuw ingezegend. Dit was eigenlijk zeer komisch. Maar helaas was veel in Twi waardoor ik er niks van verstond. Na de zegening zijn we nog even Pito (lokaal alcoholische drank) wezen drinken met de caregiver waarvan zijn ouders het huwelijk was ingezegend. En weer in het busje terug naar PCC. Uiteindelijk zijn we ’s ochtends om 09.00 uur vertrokken en kwamen we om 13.30 weer terug.

Woensdags was er een feest ter gelegenheid van een aantal verschillende dingen:
- Vida I (caregiver) vertrekt na 5 jaar trouwe dienst vanaf de PCC en gaat weer richting huis.
- Fred (Vrijwilliger) is 7 maanden geweest en zal ook weer naar huis gaan.
- Ik ben gekomen als nieuwe vrijwilliger voor 3 maanden en daarnaast is bekend gemaakt dat ik de Pulldresses van de kinderen heb gesponseerd.
- Ook is er een nieuwe caregiver gekomen om Vida te vervangen.
- Baffo zal voor een maand naar NL gaan met ab mee.
- Er is een nieuw huis gebouwd waar 2 caregivers wonen met hun kinderen.
Dus genoeg reden voor een feestje!! Als eerst werd heel officieel het huis geopend door het lint door te knippen. En daarna werden alle ander punten besproken en iedereen om de beurt naar voren gehaald. Daarnaast heel veel dansen. Wat ook erg leuk was, was de een aantal van de kinderen naar voren werden geroepen om te laten zien wat ze kunnen. Bijvoorbeeld tellen, alfabet, lichaamsdelen, kleuren enz. Na het feest werden de vrijwilligers en een aantal van de caregivers uitgenodigd om een diner te hebben in het restaurant.

Donderdag is de andere vrijwilliger vertrokken naar huis. Hij is 7 maanden op de PCC geweest. Wel heel erg fijn geweest om iemand te hebben om je een beetje wegwijs te maken. Maar nu tegelijk ook wel lekker om je eigen plek te hebben en niet alles te moeten delen met iemand anders die je haast niet kent.

Vrijdag is er een oud vrijwilligster uit NL gekomen, zij is in 2011 vrijwilliger geweest. Dus vrijdag avond gezellig met haar gegeten en daarna tot laat samen met de andere NL jongen die ook op de PCC verblijft voor lange tijd zitten kletsen en wat gedronken.
Daarnaast is er deze week ook nog een NL gezin geweest op de PCC. Bestaande uit een Ghanese man en Nederlandse vrouw en twee prachtige kinderen. Dit was ook een gezellig gezin en zeer aardig. Dus op deze manier heb ik toch behoorlijk wat contact ook wel met andere Nederlandse mensen. En dan merk je toch wel dat communiceren met Nederlanders stukken makkelijker gaat dan communiceren in het Engels

Voor vandaag ga ik het lekker rustig houden. Het is tenslotte weekend. Wel heb ik met Esther (caregiver) afgesproken om fufu te gaan maken voor vanavond. Dus ben zeer benieuwd hoe dat zal gaan worden.

  • 02 Mei 2015 - 10:49

    Tineke:

    Hai Susanne,

    Leuk weer om te lezen wat je deze week hebt meegemaakt.
    Alweer de vierde week en zo te lezen heb je nu lekker je draai gevonden.
    Een Ghanese kerkdienst meemaken, is dan heel wat anders dan een
    kerkdienst hier thuis, alleen jammer dat alles in het twi is.
    Nou Susanne hier thuis gaat ook alles goed, we zijn bijna klaar
    met potten. Daarna nog wat opruimen, en voor mijn wordt het dan
    voorbereiden op onze reis naar Ghana. Het komt steeds dicgterbij.
    Veel plezier vanavond en alvast Eet smakelijk.
    Groetjes hier uit Nederland. Xx

  • 02 Mei 2015 - 12:45

    Ina:

    Hoi SuSanne,

    Wat schrijf jij leuk zeg!! Ik zie het voor me! Maar dat komt misschien wel omdat wij er al een keer geweest zijn. In Ghana bedoel ik! Fijn dat het goed gaat! Wat een ervaring he? Wij gaan ook aftellen hoor!! Zin in!! Gr.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Susanne

Actief sinds 13 Jan. 2015
Verslag gelezen: 285
Totaal aantal bezoekers 16620

Voorgaande reizen:

10 Maart 2018 - 07 Juni 2018

Minor International Health Development Suriname

06 April 2015 - 26 Juli 2015

Hand in Hand Community Ghana

Landen bezocht: